Η ακροδεξιά στην Ευρώπη κατά του «Νόμου για την Αποκατάσταση της Φύσης» θέτει σε κίνδυνο την ύπαρξή μας

Η διαμάχη γύρω από το νόμο έχει κατακλύσει τις Βρυξέλλες, με τον ίδιο να αποτελεί ουσιαστικό μέρος της Πράσινης Συμφωνίας, αλλά και ένα έργο κύρους της von der Leyen. Παρά ταύτα η δική της πολιτική ομάδα, το ΕΛΚ, μπλόκαρε το σχέδιο κατά τη διάρκεια ψηφοφορίας στην επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που είναι αρμόδια για τον φάκελο: “Περιβάλλον, Δημόσια Επιτροπή Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων” (ENVI). Προσπαθώντας να συγκεντρώσει ευρεία υποστήριξη για την επανεκλογή της, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Von der Leyen, μάλλον σιωπά για τις αντιδράσεις του κόμματός της, ενώ η σύγκρουση μεταξύ των αντίπαλων ρευμάτων της Von der Leyen και του Weber στο ΕΛΚ, θα έχει πολύ βαρύ τίμημα για το μέλλον της Πράσινης Συμφωνίας. Σε ανοικτή δημόσια επιστολή 3.300 επιστήμονες, και 50 μεγάλες εταιρείες συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων της  IKEA, της Nestlé, της H&M και της Unilever, εταιρείες αιολικής/ηλιακής ενέργειας καθώς και πλήθος φορέων και οργανώσων, καλούν για την ψήφιση του νόμου, με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα να μάχεται σθεναρά εναντίον του.

Ο νόμος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Ιούνιο του 2022 ως «ο πρώτος σε όλη την ήπειρο, ολοκληρωμένος νόμος του είδους του», στοχεύοντας στην αποκατάσταση οικοτόπων και ειδών που έχουν υποβαθμιστεί από την ανθρώπινη δραστηριότητα και την κλιματική αλλαγή. Καθορίζει νομικά δεσμευτικούς στόχους σε επτά συγκεκριμένα θέματα, από τα έντομα επικονίασης έως τα θαλάσσια οικοσυστήματα, που μαζί θα πρέπει να καλύπτουν τουλάχιστον το 20% των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έως το 2030. Να σημειωθεί ότι αν χάσουμε τους επικονιαστές, χάνουμε το μεγαλύτερο μέρος της τροφής μας. Οι μέλισσες μόνες τους γονιμοποιούν 70 από τα 100 φυτά που τρέφουν περισσότερο από το 90 τοις εκατό του κόσμου.

Εάν πέσει ο ΝΑΦ, άλλες σημαντικές οδηγίες που φέρουν τις φιλοδοξίες της Πράσινης Συμφωνίας θα πέσουν σαν ντόμινο η μία μετά την άλλη, με πρώτη την οδηγία για την αειφόρο χρήση των φυτοφαρμάκων. Υπό επίθεση είναι και η Οδηγία για τις βιομηχανικές εκπομπές, ενώ μεταξύ άλλων και ο «Νόμος του εδάφους» υπό την πίεση του ΕΛΚ και της ακροδεξιάς έχει αλλάξει σε «νόμο παρακολούθησης του εδάφους», καθώς και άλλες νομοθετικές προτάσεις που επίκεινται για την Πράσινη Συμφωνία.

«Οι Οικολόγοι Πράσινοι, είμαστε ιδιαίτερα ανήσυχοι για την άνοδο ρευμάτων που κινούνται στα όρια του δημοκρατικού τόξου ή και εκτός αυτών, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, στην προσπάθεια τους να δημιουργήσουν τετελεσμένα επί σοβαρότατων και υψηλά επιδραστικών θεμάτων για άνθρωπο και περιβάλλον όπως ο ΝΑΦ. Τόσο εμείς, όσο και το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα (EGP) του οποίου είμαστε μέλη, καθώς και πράσινα κόμματα και φίλοι μας στην Ευρώπη, ενώνουμε δυνάμεις μαζί με οργανώσεις, φορείς περιβάλλοντος και επιστήμονες, ενώ στο πλευρό μας στέκονται και εταιρείες που αναγνωρίζουν μαζί μας την αναγκαιότητα αυτού του νόμου. Ζητούμε το θέμα να πάρει τη μέγιστη δημοσιότητα και ευελπιστούμε ότι σε αυτή τη μάχη θα βγούμε νικητές για να εξασφαλίσουμε το μέλλον και την ύπαρξη της ανθρώπινης ζωής και του συνόλου του περιβάλλοντος και κάθε έμβιας ύπαρξης» δήλωσε χαρακτηριστικά η Συμπρόεδρος των Οικολόγων Πρασίνων Κατερίνα Ανδρικοπούλου Σακοράφα.

Στοιχεία και αριθμοί για την αναγκαιότητα του ΝΑΦ

• Η ανθρωπότητα χρησιμοποιεί περισσότερους πόρους από αυτούς που μπορεί να παράγει η Γη από τη δεκαετία του 1970. Θα χρειαζόταν τώρα μία 1,6 Γη για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που έχουμε από τη φύση κάθε χρόνο.

• Η ανθρώπινη δράση έχει αλλάξει σημαντικά τα 3/4 του χερσαίου περιβάλλοντος και τα 2/3 του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, έχουμε χάσει περισσότερο από το 60% της βιοποικιλότητας του πλανήτη.

• Έως και 300 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν ήδη υψηλότερο κίνδυνο πλημμυρών και τυφώνων λόγω της απώλειας των παράκτιων οικοτόπων και της προστασίας.

• Ένα εκατομμύριο είδη ζώων και φυτών βρίσκονται επικίνδυνα κοντά στην εξαφάνιση. Οι πληθυσμοί άγριων ζώων μειώνονται ετησίως κατά περίπου 2,5% ως αποτέλεσμα της απώλειας οικοτόπων, των χωροκατακτητικών ειδών, της ρύπανσης, της κλιματικής αλλαγής, της υπεραλίευσης και του υπερκυνηγιού. Η κρίση βιοποικιλότητας είναι μια κρίση που δεν μπορούμε πλέον να αγνοήσουμε.

• Κανένας από τους 20 στόχους βιοποικιλότητας του Aichi για το 2020 δεν έχει επιτευχθεί πλήρως, απειλώντας την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης και υπονομεύοντας τις προσπάθειες αντιμετώπισης της βιοποικιλότητας και των κλιματικών κρίσεων.

• Ο νόμος για την αποκατάσταση της φύσης αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της συνεισφοράς της ΕΕ στο Παγκόσμιο Πλαίσιο Βιοποικιλότητας που εγκρίθηκε πρόσφατα έως το 2030, πράγμα που σημαίνει ότι εάν δεν έχουμε αυτόν τον νόμο της ΕΕ, δεν θα μπορέσουμε να επιτύχουμε τους παγκόσμιους στόχους μας και θα αποτύχουμε να ηγηθούμε ενός Καλού παραδείγματος.

• Εάν χάσουμε τους επικονιαστές, χάνουμε το μεγαλύτερο μέρος της τροφής μας. Οι μέλισσες μόνες τους γονιμοποιούν 70 από τα 100 φυτά που τρέφουν περισσότερο από το 90 τοις εκατό του κόσμου.

Σύντομη περίληψη

Η Επιτροπή της ΕΕ έχει προτείνει έναν «Νόμο για την Αποκατάσταση της Φύσης» ως μέρος της Πράσινης Συμφωνίας. Ο νόμος αυτός στοχεύει να αποκαταστήσει το 20% όλων των χερσαίων, γλυκών και θαλάσσιων περιοχών και τουλάχιστον το 30% των υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων στην ΕΕ σε «καλή κατάσταση» έως το 2030. Ο νόμος έχει προγραμματιστεί να ολοκληρωθεί έως το 2024. Μετά από αυτό, τα κράτη μέλη έχουν δύο χρόνια για να ετοιμάσουν ένα σχέδιο στο οποίο θέλουν να αποκαταστήσουν οικοσυστήματα, φυσικές περιοχές, ποτάμια κ.λπ. Η ΕΕ θα παράσχει χρηματοδότηση στα κράτη μέλη. Η Συντηρητική Ομάδα (ΕΛΚ) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει συμμαχήσει με την ακροδεξιά και διεξάγει μια εκστρατεία κατά του νόμου γεμάτη ψευδείς ισχυρισμούς που προκαλούν φόβο. Εάν η πρόταση απορριφθεί στην ολομέλεια του ΕΚ (πιθανότατα τον Ιούλιο), αυτό το βασικό κομμάτι της Πράσινης Συμφωνίας δεν μπορεί πλέον να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης πριν από το τέλος της κοινοβουλευτικής περιόδου και ως εκ τούτου ενδέχεται να πρέπει να ακυρωθεί πλήρως.

Γιατί χρειαζόμαστε το νόμο;

Απώλεια βιοποικιλότητας: Το ένα τέταρτο όλων των γνωστών ζωικών και φυτικών ειδών απειλείται. Το 39% των προστατευόμενων πτηνών και το 63% των άλλων προστατευόμενων ειδών βρίσκονται σε κακή ή πολύ κακή κατάσταση. Εάν δεν μειώσουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, τα μισά από όλα τα είδη ζώων και φυτών θα πέφτουν θύματα της κλιματικής αλλαγής μέχρι το 2080. Αυτή η απώλεια δεν μπορεί ποτέ να αναστραφεί!

Ζημιές σε φυσικές περιοχές: Στην ΕΕ, το 81% των προστατευόμενων οικοτόπων βρίσκονται σε κακή ή πολύ κακή κατάσταση. Το χειρότερο επηρεασμένο είναι οι αμμόλοφοι, οι τυρφώνες, οι βάλτοι και οι φράχτες. Οι βιότοποι που είναι σημαντικοί για τους επικονιαστές (ιδιαίτερα τα λιβάδια) είναι επίσης σε κακή κατάσταση.

Επισιτιστική ασφάλεια: Η κρίση του κλίματος και της βιοποικιλότητας απειλεί την επισιτιστική μας ασφάλεια. Σύμφωνα με την έκθεση της IPCC, το ένα τρίτο της γης στον κόσμο που χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια τροφίμων θα καταστραφεί ανεπανόρθωτα μέχρι το 2100 αν συνεχίσουμε με αυτόν τον τρόπο.

Περιβαλλοντικές καταστροφές: Η κλιματική κρίση φέρνει μαζί της αύξηση των φυσικών καταστροφών, όπως ζέστη, ξηρασία, πλημμύρες, υψηλή υγρασία, κατολισθήσεις λάσπης κ.λπ. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, περίπου 13 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πεθαίνουν κάθε χρόνο από περιβαλλοντικά φαινόμενα που προκαλούνται από την κλιματική κρίση.

Ζέστη: Μόνο το 2022, 15.000 άνθρωποι πέθαναν από θανάτους που σχετίζονται με τη ζέστη στην Ευρώπη. Συγκριτικά, υπήρξαν 20.000 θάνατοι από τροχαία ατυχήματα στην ΕΕ κατά την ίδια περίοδο.

Η άθλια κατάσταση του φυσικού μας περιβάλλοντος είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η εντατική καλλιέργεια της γεωργικής γης και των ωκεανών, καθώς και η καθαρή δασοκομία, οδηγεί σε μεγάλη απώλεια βιοποικιλότητας και ξηρά εδάφη που δεν μπορούν πλέον να απορροφήσουν τις βροχοπτώσεις, οι οποίες εμφανίζονται λιγότερο συχνά αλλά πιο έντονες. Η αστική εξάπλωση μέσω της οικιστικής και βιομηχανικής ανάπτυξης σημαίνει περισσότερο τσιμέντο στο τοπίο μας και λιγότερες περιοχές διείσδυσης και κατακράτησης όμβριων υδάτων. Η διευθέτηση των ποταμών σημαίνει ότι δεν μπορούν πλέον να εξαπλωθούν κατά τις πλημμύρες και να ρέουν πιο γρήγορα. Οι βιομηχανικές δραστηριότητες, τα απόβλητα και οι εκπομπές τους βλάπτουν και δηλητηριάζουν τους οικοτόπους μας.

Χωρίς μέτρα αποκατάστασης και προστασίας για τους υγροτόπους και τα δάση, η ΕΕ θα χάσει τον κλιματικό στόχο της για μείωση τουλάχιστον 55% των αερίων θερμοκηπίου έως το 2030. Σύμφωνα με την IPCC, το 30-50% των πλούσιων σε άνθρακα οικοσυστημάτων πρέπει να αποκατασταθεί για να περιοριστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη έως κάτω από 2 βαθμούς Κελσίου. Αλλάζοντας τις πρακτικές μας και δίνοντας στη φύση περισσότερο χώρο, τα οικοσυστήματα μας μπορούν να ανακάμψουν. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπογενή απώλεια ειδών με μια ανθρωπογενή διάσωση της φύσης!

Περιεχόμενα της νομοθετικής πρότασης

Με τον «Νόμο για την Αποκατάσταση της Φύσης», η Επιτροπή της ΕΕ πρότεινε να εφαρμοστούν μέτρα αποκατάστασης τουλάχιστον στο 20% της χερσαίας και θαλάσσιας περιοχής της ΕΕ έως το 2030. Αυτά τα μέτρα πρόκειται να επεκταθούν σε όλα τα οικοσυστήματα που χρήζουν αποκατάστασης έως το 2050. Δεν προβλέπονται συγκεκριμένες ενέργειες.

Αντίθετα, υπάρχουν στόχοι. Στη συνέχεια, τα μεμονωμένα κράτη μέλη μπορούν να επιλέξουν από μια μεγάλη ποικιλία εργαλείων για την επίτευξη των στόχων αποκατάστασης. Αυτοί οι στόχοι είναι:

Καλύτερη προστασία των υφιστάμενων φυσικών καταφυγίων της ΕΕ. Επί του παρόντος, συνολικά το 26% της χερσαίας έκτασης της ΕΕ και το 12% των υδάτων της ΕΕ προστατεύονται από το νόμο. Μέχρι το 2030, αυτό θα γίνει 30% σε κάθε περίπτωση. Πρέπει να αποκατασταθούν σε «ευνοϊκή κατάσταση διατήρησης».

“Προστασία φυσικών περιοχών που δεν προστατεύονται ειδικότερα”. Αυτές περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, δάση, γεωργική γη, αλλά και αστικά οικοσυστήματα. Τα μέτρα για την προστασία αυτών των χώρων μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Το πρασίνισμα των χώρων από σκυρόδεμα, ιδιαίτερα στις πόλεις,

• Περισσότεροι χώροι πρασίνου στις πόλεις,

• Πυκνοποίηση των κατοικιών αντί της αστικής εξάπλωσης,

• Περισσότερος χώρος για τα ποτάμια για την αποφυγή πλημμυρών,

• Μικτά δάση αντί για μονοκαλλιέργειες σε δάση,

• Ανομοιόμορφα δάση,

• Εκ νέου διαβροχή υγροτόπων όπως βάλτοι, έλη και υγρά δάση,

• αμειψισπορά στα χωράφια,

• «Διαφορετικά χαρακτηριστικά τοπίου», όπως δέντρα, φράχτες, λουλούδια, περιθώρια αγροτεμαχίων, μικρές λίμνες, πισίνες και υγρότοποι, ξερολιθιές και αγρανάπαυση,

• Περισσότερο νεκρό ξύλο στα δάση για τα είδη που εξαρτώνται από αυτό και έτσι, για παράδειγμα, περισσότερα πτηνά του δάσους,

• Καλύτερη συνδεσιμότητα των δασικών οικοτόπων,

• Εστίαση στον οικοτουρισμό,

• Περισσότερα δέντρα, σκιά και στέγαστρα και χώροι/χώροι πρασίνου ενσωματωμένοι σε κτίρια και υποδομές πόλεων κ.λπ.

Η αποκατάσταση της φύσης έχει ιδιαίτερα θετικό αντίκτυπο σε εκείνους των οποίων τα προς το ζην εξαρτώνται άμεσα από υγιή οικοσυστήματα, όπως οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι, οι δασολόγοι και οι ψαράδες.

Εκστρατεία του ΕΛΚ κατά της Πράσινης Συμφωνίας

Η Ομάδα των Συντηρητικών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΛΚ) διεξάγει εκστρατεία κατά της Πράσινης Συμφωνίας εδώ και αρκετό καιρό. Το χαμηλό φως της εκστρατείας είναι η απόρριψη των νομοσχεδίων για τη μείωση των φυτοφαρμάκων (SUR) και την αποκατάσταση της φύσης (ΝΑΦ). Το ΕΛΚ παίζει τον ρόλο ενός υποτιθέμενου σωτήρα σε περιόδους ανάγκης, προσπαθώντας να αποσπάσει την προσοχή από την αποτυχημένη αγροτική πολιτική της ΕΕ, η οποία δεν μπορεί ούτε να εξασφαλίσει δίκαιες τιμές προϊόντων, να σταματήσει τον “θάνατο” των αγροτών ούτε να προστατεύσει τα προς το ζην. Για το σκοπό αυτό, το ΕΛΚ διαδίδει ψέματα και φανταστικές ωμές απειλές για τους αγρότες και τον αγροτικό πληθυσμό. Αν και 3.300 επιστήμονες σε αυτήν την ανοιχτή επιστολή, ακόμη και η ευρωπαϊκή ένωση κυνηγετικών λόμπι και μεγάλες εταιρείες όπως η Nestle, η Unilever και οι εταιρείες αιολικής/ηλιακής ενέργειας καλούν να ψηφίσουν τον νόμο, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα παραμένει πεισματάρικο και διεξάγει μια εκστρατεία φόβου με ψέματα.

Αποδόμηση της προπαγάνδας του ΕΛΚ

«Ο νόμος θέτει σε κίνδυνο την επισιτιστική μας ασφάλεια.»

Γεγονός: Η ευρωπαϊκή γεωργία είναι προσανατολισμένη στις εξαγωγές και παράγει περισσότερο από όσο χρειάζεται. Στην πραγματικότητα, περίπου τα δύο τρίτα της παραγωγής σιτηρών της ΕΕ και το 70% της παραγωγής ελαιούχων σπόρων της ΕΕ προορίζονται για ζωοτροφές. Μεγάλο μέρος του σιταριού καταλήγει επίσης σε βιοκαύσιμα. Το 20% του φαγητού πετιέται ακόμη και στα σκουπίδια. Αυτό που πραγματικά απειλεί την επισιτιστική μας ασφάλεια είναι η κρίση του κλίματος και της βιοποικιλότητας. Μόνο τα υγιή οικοσυστήματα παρέχουν πόσιμο νερό, καθαρό αέρα, γόνιμα εδάφη και ενεργούς επικονιαστές. Ο νόμος για την αποκατάσταση της φύσης λέει: 10% στοιχεία τοπίου είναι τιμή δείκτη (όχι υποχρεωτική!) για την ποικιλομορφία στη γεωργία

τοπίο. Αυτά περιλαμβάνουν οπωροφόρα δέντρα, φράχτες, λίμνες κ.λπ. Το θέμα δεν είναι να απαγορεύεται η διαχείριση της γεωργικής γης, αλλά είναι σημαντικό η διαχείριση να είναι βιώσιμη.

«Η Επιτροπή της ΕΕ δεν έχει διεξαγάγει εκτίμηση επιπτώσεων.»

 Γεγονός: Η εκτίμηση επιπτώσεων είναι αρκετές εκατοντάδες σελίδες. Δεδομένου ότι τα κράτη μέλη έχουν μεγάλα περιθώρια εφαρμογής, το απαιτούμενο επίπεδο λεπτομέρειας δεν είναι δυνατό.

«Το 30% της έκτασης δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιηθεί.»

Γεγονός: Το 30% των ιδιαίτερα πολύτιμων οικοσυστημάτων που βρίσκονται σε κακή κατάσταση πρόκειται να αναγεννηθούν και να παραμείνουν σε καλή κατάσταση μετά την επαναφορά τους. Για παράδειγμα, η χρήση ως βοσκοτόπων είναι ακόμα δυνατή. Εκτός από τη διατήρηση των πόρων, αυτό είναι επίσης ζήτημα καλής διαβίωσης των ζώων. Θέλουμε μικρής κλίμακας γεωργία με άφθονο χώρο για τα ζώα.

«Τα χωριά πρόκειται να κατεδαφιστούν για την αποκατάσταση των ελών.»

Γεγονός: Μέχρι το 2030, το 30% των τυφώνων θα αναζωογονηθεί, εν μέρει μέσω επαναδιαβροχής. Τα κράτη μέλη επιλέγουν τις περιοχές. Η γεωργική χρήση (πx αγριοκαλλιέργεια ή εκτεταμένη βοσκή)

«Οι αγρότες απαλλοτριώνονται πλέον στο όνομα της διατήρησης της φύσης.»

Γεγονός: Σε αντίθεση με τις συντηρητικές υπερβολές και παρερμηνείες, το NRL δεν θα επιτρέψει απαλλοτριώσεις. Δεν μπορεί να επιβάλλει πρακτικές διαχείρισης δεδομένου ότι η ΕΕ δεν έχει εξουσία σε αυτόν τον τομέα. Ο νόμος προβλέπει να δώσει στα κράτη μέλη την ευελιξία να χρησιμοποιούν όποια εργαλεία είναι καλύτερα για το εθνικό πλαίσιο και τους εμπλεκόμενους ιδιοκτήτες γης. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει μέτρα αποζημίωσης ή οικονομικά κίνητρα. Καθώς το νομικό πλαίσιο για την κατοχή γης είναι συγκεκριμένο για κάθε χώρα ή περιοχή, είναι σημαντικό τα κράτη μέλη να βρουν την καλύτερη δυνατή λύση.

«Δεν υπάρχει χρηματοδότηση.»

Γεγονός: Τα χρήματα που δαπανώνται για τη φύση είναι επένδυση και όχι κόστος. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κάθε ευρώ που επενδύεται για την αποκατάσταση της φύσης αποφέρει απόδοση 8 έως 38 ευρώ – ένα όφελος που προκύπτει από τις πολλές υπηρεσίες που παρέχονται από υγιή οικοσυστήματα, όπως η επικονίαση γεωργικών καλλιεργειών. Το τρέχον πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο της ΕΕ παρέχει περίπου 16 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για ένα αυξανόμενο μερίδιο των δαπανών για τη βιοποικιλότητα. Μεγάλο μέρος του ετήσιου κόστους αποκατάστασης περίπου 8,2 δισεκατομμυρίων ευρώ θα μπορούσε επομένως να καλυφθεί με αυτό. Επιπλέον, μπορούν να αντληθούν κεφάλαια από την ΚΓΠ. Η χρηματοδότηση μπορεί επίσης να προέλθει από προγράμματα LIFE, το RRF, το Ταμείο Επισκευής-ΕΕ, τα Ταμεία Περιφερειακής Ανάπτυξης ή το Ταμείο Συνοχής και πολλά άλλα.

«Η επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας παρεμποδίζεται.»

Γεγονός: Υπάρχουν σαφείς κανόνες εξαίρεσης για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Στόχος είναι να αναπτυχθούν συνέργειες όπου είναι δυνατόν. Οι ενώσεις της βιομηχανίας ηλιακής/αιολικής ενέργειας υποστηρίζουν το νόμο. Η ηλιακή ενέργεια, για παράδειγμα, σε συνδυασμό με έργα ανάπλασης σε περιοχές που έχουν υποστεί ζημιές, όπως παλιές τοποθεσίες εξόρυξης, μπορεί να ωφελήσει τη βιοποικιλότητα.

«Δεν μπορούν να χτιστούν άλλες κατοικίες.»

Γεγονός: Οι χώροι πρασίνου στις πόλεις δεν πρέπει να μειώνονται. Ο στόχος είναι μια αύξηση 5% έως το 2050 – για παράδειγμα, μέσω ενσωματωμένου στα κτίρια πρασίνου, περισσότερων δέντρων κ.λπ. Οι υδάτινες περιοχές που έχουν σκυροδετηθεί ή καλυφθεί θα πρέπει να ανοίξουν. Αυτό είναι σημαντικό για την προσαρμογή στην κλιματική κρίση! Οι γειτονικές πόλεις, κωμοπόλεις και προάστια μπορούν να ενωθούν για να επιτύχουν τους στόχους διατήρησης. Οι πράσινοι τοίχοι και η τοιχοποιία μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της απαγόρευσης καθαρής απώλειας.

Χρονοδιάγραμμα

Στις 20 Ιουνίου οι αρμόδιοι υπουργοί των κρατών μελών της ΕΕ ενέκριναν το νομοσχέδιο με τροπολογίες. Το ΕΛΚ απέρριψε τον καλά διαπραγματευμένο «Νόμο για την Αποκατάσταση της Φύσης» στην Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ο νόμος θα ψηφιστεί πλέον στην Ολομέλεια. Αυτό αναμένεται να γίνει τον Ιούλιο. Εάν το νομοσχέδιο εγκριθεί, θα προχωρήσει σε τριμερείς διαπραγματεύσεις μεταξύ του Κοινοβουλίου, των κρατών μελών και της Επιτροπής. Μόνο τότε θα ψηφιστεί ένας έτοιμος νόμος, ο οποίος έχει προγραμματιστεί να συμβεί το 2024. Εάν ο νόμος απορριφθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Επιτροπή μπορεί να βάλει στο τραπέζι μια νέα πρόταση. Ωστόσο, αυτό είναι πολύ πιθανό να μην συμβεί σε αυτήν τη νομοθετική περίοδο. Ανάλογα με τη σύνθεση της επόμενης Επιτροπής, ο νόμος για την αποκατάσταση της φύσης μπορεί, σε αυτήν την περίπτωση, να μην έρθει ποτέ με καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον, την φύση και τον άνθρωπο.

Το κόμμα των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ, ιδρύθηκε το 2002 και αποτελεί την κυρίαρχη αυτόνομη δημοκρατική, «πράσινη» πολιτική οντότητα στην Ελλάδα. Eίναι το μόνο ελληνικό κόμμα μέλος του «Ευρωπαϊκού Πράσινου κόμματος» (EGP). 

Ειδοποιός διαφορά του από λοιπά «παραδοσιακά» πολιτικά σχήματα, είναι ότι οι θέσεις και οι προτάσεις του, φιλτράρονται πάντα μέσα από τις αρχές της βιωσιμότητας. Το κόμμα καλύπτει δυναμικά και συνολικά το κενό της εκπροσώπησης της «πράσινης» πολιτικής στην Ελλάδα, που έως τώρα γινόταν ελλιπώς, αποσπασματικά και χωρίς συνεκτικότητα από τις κρατούσες πολιτικές δυνάμεις.

Όραμά των Οικολόγων ΠΡΑΣΙΝΩΝ είναι να βγει η Ελλάδα από τα αδιέξοδα κάθε είδους, όπως φτώχεια, ενεργειακή ανεπάρκεια, εξάρτηση από τρίτες χώρες κλπ και να καταστεί αυτάρκης και ισχυρή μέσα από την επικράτηση των ανθρώπινων αξιών, της δημοκρατίας και της αειφορίας.

Βασικός στόχος τους είναι η ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων που ταλανίζουν την καθημερινότητα των πολιτών και τους απομακρύνουν από ένα βιώσιμο και αξιοβίωτο μέλλον για όλους.

Με σύγχρονες και ολιστικές πολιτικές, με βασικά εργαλεία εφαρμογής την αλληλοενημέρωση, την αλληλεγγύη και τη συνεργατική λογική, εμπνέουν, ενημερώνουν, καθοδηγούν και αναλαμβάνουν δράση επιταχύνοντας την πορεία προς τη βιώσιμη ευημερία, την αναμόρφωση των οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων, την ουσιαστική αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Με εκλεγμένο ευρωβουλευτή την περίοδο 2007-2012 και την περίοδο 2015-2019 με δύο βουλευτές και ενεργή συμμετοχή σε κυβερνητικό σχήμα με θέσεις αναπληρωτή υπουργού περιβάλλοντος, μετέπειτα αναπληρωτή υπουργού αγροτικής ανάπτυξης και υφυπουργού περιβάλλοντος, έχουν ήδη δείξει δείγματα πολιτικής γραφής και έργου.